கவிஞன்

கற்பனையைப் பலமாகக் கட்டுவித்து, அதன் விளைவுமாற- 
கண்ணீரைச் சிந்துவதே கவிஞனது வேலை; 
சொற்சிறக்க, பொருள் சிறக்கச் சுவையூட்டுங் 
கவி எழுதி - தன் சொந்த வாழ்வுக் குறிப்பெழுத மறந்து விடும் பேதை; 

நிலவுக்கும் ஆடை கட்டி, அது நீந்துகின்ற வானை விட்டு - நிலமென்னும் மேடைக்கு வரவழைத்து, ஆடவைக்கும் திறம் பெற்ற சித்தன்; 
நலம் நோக்கி தன் குடும்பத்தை நடத்துகின்ற செயல் மறந்து -வாழ் நாளெல்லாம் வறுமையுடன் போராடும் பித்தன் ; 

அறிவுக்கும் உணவுக்கும் நடக்கின்ற போட்டியிலே இவன் அகப்பட்டு திணறுவது அந்தோ பரிதாபம் ! 
உரிமைக்கும் உயிருக்கும் உண்டாகும் சண்டையிலே - இவன் உரிமை காக்க உயிரை விட்டுப் போவதுதான் சோகம் !